materiał źródłowy – artykuł – Gazeta Podhalańska nr 18 1923 rok.

Kiedy w roku 1920 Rada Ambasadorów zadecydowała przydzielić cząstkę Orawy i Spisza do Państwa Polskiego bez plebiscytu, wytyczono granicę na mapie, dzieląc między innemi gminę Lipnicę Wielką na dwie

Lipnica na Orawie, w marcu 1913,

Bardzo wos pieknie pozdrowiom, wos panów co te nowiny pisecie, i tyk syćkik, co je cytajom. A teroz wom pisem, ze „Gazeta Podhalańska” wywołała i u nos wielkie zaciekawienie. Bardzo nom to miło, ze

Spisz i Orawa, gdy w r. 1920 zostały przyłączone do Polski, w pierwszych latach zespolenia z Macierzą Polską nie stwarzały organizacyj społecznych, bo musiały zaznajamiać się ze zwyczajami i warunkami życiowymi w nowej wprawdzie, lecz prawdziwej i właściwej Ojczyźnie. Potrzebowały

O jej śmierci napisano w „Kalendarzu-Przyjaciel Spisza i Orawy” z 1947 roku. W notce upamiętniającej tę postać podano: nauczycielka i przewodnicząca „Towarzystwa Przyjaciół Spisza i Orawy” w Warszawie. Najlepsza przyjaciółka młodzieży spisko-orawskiej. Zginęła w czasie powstania w Warszawie.

Małgorzata Starzyńska,

10 lipca 1920 roku w Spaa podpisano porozumienie, na mocy którego odwołano planowany plebiscyt, a ostateczne rozstrzygnięcie sprawy granic m.in. na Orawie przekazano w ręce Konferencji Rady Ambasadorów. Jej ostateczny werdykt zapadł 28 lipca 1920 roku, wyraźnie dla Polski niekorzystną