Alojzy Śmiech

W latach po pierwszej wojnie światowej 1919-1920 na terenie Cornego Dunajca kwaterowała spisko-orawska kompania uformowana z ludzi Spisza i Orawy jako ochotników gotowych do walki o przyłączenie tych ziem do Polski.

Dowódcą kompanyi Spiskiej był por. Wojciech Lorencowicz a Dowódcą Kompanyi Orawskiej był por. Wendelin Dziubek. Kompania liczyła ponad 200 ludzi, działalność tej kompanji opisuje por. Wendelin Dziubek w swoim życiorysie.

Jo wracając do historji tamtych roków kcym przybocyć młodymu pokoleniu, o losie kopca który został usypany 1919 roku przez ludzi z kompanii Spisko-Orawskiej. Kopiec został usypany parę metrów obok stojącego kopca usypanego w 1910 roku przez mieszkańców Dunajca na pamiątkę bitwy pod Grunwaldem. Był nazwany Kopcem Grunwaldzkim obecnie nima śladu po jednym i drugim kopcu. Zniknyły oba, stały prawie przy drodze: Corny Dunajec – Nowy Targ, z prawej strony, drogi do Wróblówki. Kopiec usypany przez legionistów spisko-orawskich bo i tak ich nazwano był mniejszy od kopca Grunwaldzkiego i zniknoł tuż przed wybuchem II wojny światowej podmyty przez powódź i zabrany przez wody Dunajca. Taki los spotkał i pomnik Grunwaldzki po II wojnie po zbudowaniu nowej drogi do Wróblówki. Po obu kopcach pamięć prawie zaginyła.

Cy to wozno sprawa, ze o kopiec chodzi

niegze odpowiedzo, nato dzisiok młodzi

Moze by sie sami z sobą dogadali

na Orawskiej ziemi, kopiec usypali

Usypali kopiec wyryli tablice

ludziom co walcyli o Polską granice

 Orawa. 1997, nr 35, s. 162.